December 18, 2023

Na czym polega leczenie paradontozy?

Paradontoza, znana również jako choroba przyzębia, jest jednym z najczęstszych schorzeń jamy ustnej, które może prowadzić do poważnych komplikacji, w tym utraty zębów. Jest to stan zapalny tkanek otaczających ząb, często powodowany przez nagromadzenie się płytki bakteryjnej i kamienia nazębnego. W początkowym etapie, choroba ta może przebiegać bezboleśnie i niezauważalnie. W zaawansowanych przypadkach, może prowadzić do krwawienia dziąseł, bólu, a nawet utraty zębów. Na czym polega leczenie paradontozy? Zachęcamy do lektury.

Przyczyny i objawy paradontozy

Paradontoza, zwana również chorobą przyzębia, jest poważnym stanem zapalnym dotykającym tkanki otaczające zęby. Rozwój paradontozy prowadzi do osłabienia zębów i ostatecznie do ich utraty. Rozumienie przyczyn i objawów paradontozy jest kluczowe dla jej wczesnego rozpoznania i skutecznego leczenia.

1. Przyczyny paradontozy

• Nagromadzenie płytki bakteryjnej – główną przyczyną paradontozy jest nagromadzenie się płytki nazębnej, bogatej w bakterie. Jeśli nie jest ona regularnie usuwana przez szczotkowanie i nitkowanie, może przekształcić się w twardy kamień nazębny, który jest trudniejszy do usunięcia i prowadzi do stanu zapalnego dziąseł.
• Palenie tytoniu – palenie jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka w rozwoju paradontozy. Tytoń pogarsza zdrowie jamy ustnej, zmniejszając zdolność organizmu do zwalczania infekcji.
• Choroby – choroby takie jak cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe i reumatoidalne zapalenie stawów mogą wpływać negatywnie na stan dziąseł, zwiększając ryzyko paradontozy.
• Nieprawidłowa higiena jamy ustnej – niewystarczająca higiena jamy ustnej, np.: niewłaściwe szczotkowanie zębów i nieregularne używanie nici dentystycznych, przyczyniają się do rozwoju paradontozy.
• Genetyczne predyspozycje – w niektórych przypadkach predyspozycje genetyczne mogą zwiększać podatność na paradontozę.

2. Objawy paradontozy

• Krwawienie dziąseł – pierwszy objaw, widoczny przede wszystkim podczas szczotkowania zębów lub używania nici dentystycznej.
• Zaczerwienione, opuchnięte dziąsła – dziąsła stają się bolesne, zaczerwienione i opuchnięte w wyniku pojawienia się stanu zapalnego.
• Zapach z ust – nieprzyjemny zapach z ust może być oznaką infekcji spowodowanej przez bakterie paradontalne.
• Rozchwianie zębów – w zaawansowanych przypadkach paradontozy, zęby mogą stać się luźne lub zacząć się ruszać.

Leczenie paradontozy

Paradontozę można leczyć, wykorzystując kilka metod. Poniżej omawiamy najważniejsze z nich.

Scaling

Scaling to jeden z podstawowych zabiegów stomatologicznych, który odgrywa ważną rolę w profilaktyce i leczeniu chorób przyzębia, w tym paradontozy. Jest to procedura, która polega na mechanicznym usuwaniu płytki nazębnej oraz kamienia nazębnego z powierzchni zębów. Scaling jest zalecany przede wszystkim jako metoda zapobiegawcza, umożliwiająca utrzymanie zdrowia dziąseł i zębów. Jest on stosowany regularnie podczas rutynowych wizyt kontrolnych u dentysty, co pomaga w utrzymaniu higieny jamy ustnej na wysokim poziomie. Jednak w przypadku osób zmagających się z początkowymi objawami paradontozy, jak krwawienie czy zapalenie dziąseł, scaling staje się częścią leczenia. Pomaga w zahamowaniu postępu choroby przez usunięcie bakterii odpowiedzialnych za stan zapalny.

Kiretaż

Specjalistyczny zabieg dentystyczny, który odgrywa ważną rolę w leczeniu chorób przyzębia, w tym paradontozy. Polega na wyczyszczeniu kieszonek dziąsłowych z nagromadzonej płytki nazębnej, kamienia i innych, martwych już tkanek. Dzięki niemu dziąsła lepiej przylegają do zębów i zmniejsza ryzyko dalszego rozwoju infekcji. Kiretaż można podzielić na otwarty i zamknięty.

• Kiretaż otwarty – bardziej inwazyjny zabieg i zazwyczaj stosowany w zaawansowanych przypadkach choroby przyzębia. Wymaga nacięcia dziąseł w celu uzyskania bezpośredniego dostępu do korzeni zębów i kości. To pozwala na dokładniejsze usunięcie zainfekowanych tkanek i głębsze wygładzenie korzeni. Po zabiegu dziąsła są ponownie przeszywane, co umożliwia ich lepsze przyleganie do zębów.
• Kiretaż zamknięty – jest mniej inwazyjny i polega na usunięciu płytki nazębnej oraz kamienia nazębnego z kieszonek i korzeni zębów przy użyciu specjalnych narzędzi. Zabieg ten jest często wykonywany razem ze scalingiem, zwłaszcza w przypadkach początkowych stadiów paradontozy, gdzie nie ma jeszcze znacznego uszkodzenia tkanek i kości.

Zabieg płatowy

Leczenie chirurgiczne paradontozy, zwłaszcza zabieg płatowy, jest zaawansowaną metodą, stosowaną w przypadkach, gdy konwencjonalne metody leczenia, takie jak scaling czy kiretaż, okazują się niewystarczające. Zabieg płatowy jest zalecany głównie w sytuacjach, gdy doszło do znaczącego uszkodzenia tkanek i struktur wspierających ząb, w tym głębokich kieszonek dziąsłowych i utraty kości.

Podczas zabiegu płatowego, chirurg stomatologiczny wykonuje nacięcie w dziąsłach, tworząc płat, który następnie jest delikatnie odchylany, aby uzyskać dostęp do korzeni zębów i otaczającej kości. To pozwala na dokładne usunięcie kamienia nazębnego i zainfekowanych tkanek, a także na przeprowadzenie zabiegów regeneracyjnych, takich jak odbudowa utraconej kości czy tkanek miękkich.

Po usunięciu czynników prowadzących do stanu zapalnego i zakończeniu wszelkich procedur regeneracyjnych, płat dziąsłowy jest precyzyjnie przywrócony na swoje miejsce i zabezpieczony za pomocą szwów. Celem zabiegu jest nie tylko eliminacja źródeł infekcji, ale również odbudowa i stabilizacja struktur zęba, co ma kluczowe znaczenie dla długoterminowego zachowania zdrowia jamy ustnej.

Podsumowanie

Leczenie paradontozy, będącej poważnym stanem zapalnym tkanki otaczającej zęby, wymaga kompleksowego podejścia. Kluczowymi metodami są scaling, kiretaż (zarówno otwarty, jak i zamknięty), oraz zabieg płatowy, stosowane w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Scaling skupia się na usuwaniu płytki nazębnej i kamienia nazębnego, podczas gdy kiretaż wyczyszcza kieszenie dziąsłowe z bakterii i martwych tkanek. W bardziej zaawansowanych przypadkach, zabieg płatowy pozwala na dokładne oczyszczenie zainfekowanych obszarów i ewentualną regenerację utraconej tkanki kostnej.